منم که دیده به دیدار کردم باز.......

الهی...!
من غریبم در این بیابان تنهایی و ذکرتو تنها غریب من است ومن باذکر تو الف گرفته ام زیرا که غریبیا غریب الف بگیرد.
الهی شیرین ترین عطاها در دل من رجای تو خداوند است و خوش ترین سخن ها بر زبان این گنهکار ثنای توست و دوست ترین وقت ها بر این بنده ی مسکین گنهکار لقای توست.
الهی مرا عمل بهشت نیست و طاقت دوزخ ندارم.اکنون کار با فضل تو افتاد.
     خدیا!!!
تو را با آن فرشتگانی که در آسمانهایت جایشان دادی و از زمین خود برترشان بردی و تو را به بندگانت عطا کردی مرا از بیابان تنهایی نجاتم ده!!!!!!!!!